Günlerden bir gün ülkenin hükümdarı sarayındaki bütün alimleri toplamış ve onlardan eşeğine okuma yazma öğretmelerini istemiş, alimler şaşırmışlar bu isteğe ve sultanı bu isteğin olanaksızlığı konusunda ikna etmeye çalışmışlar. Ama sultan nuh demiş peygamber dememiş isteğinde diretmiş, eşeğine okuma yazma öğretecek kişiye ne dilerse vereceğini ama bu işe kalkışıp da öğretemezse kellesini alacağını söylemiş. Alimlerden bu işe yanaşan olmamış tabi. Sultanın iğnelemeleri ve sıkıştırmalarına dayanamayan alimler Nasrettin hocaya başvurmuşlar sultanı bu arzusundan vazgeçirmesi, ona bu işin imkansızlığını anlatması için. Hoca sultanın huzuruna çıkmış ne kadar dil döktüyse boş, sultan isteğinde direttikçe diretiyor. En sonunda dayanamamış “tamam sultanım ben sizin eşeğe okuma yazma öğreteceğim, hem de öyle bir öğreteceğim ki en benim diyen alimden bile daha iyi okuyup yazacak hem de konuşacak, amma şartlarımı yerine getireceğinize söz verirseniz” demiş. Bu kadarını beklemeyen sultan o anın şaşkınlığıyla söz vermiş hocaya ve şartını öğrenmek istemiş. Hoca “ 40 yıl boyunca bu eşeği eğiteceğim 40 yıl bitene kadar kimse bana hesap sormayacak ve benim ve eşeğin ne ihtiyacı varsa fazlasıyla yerine getirecek” sultan düşünmüş ve şartın o kadar ağır olmamasıyla rahatlamış, sonuçta eşeğe okuma, yazma bir de konuşma öğretmek kolay iş değil hoca haklı demiş içinden ve “tamam hoca sana söz veriyorum ki 40 yıl boyunca kimse işine karışmayacak ve hesap sormayacak sana, ama kırk yılın sonunda dediğini yapamazsan kellen gider” isteğinin yerine getirilecek olmasının verdiği rahatlıkla hocaya ve alimlere huzurundan çekilmeleri için izin vermiş. Sultanın huzurundan çekildikten sonra alimler hocanın etrafını sarmış ve başlamışlar veryansın etmeye
“aman hoca sen ne yaptın”
“değil 40 yıl 140 yıl geçse eşek okuma yazma öğrene bilir mi”
“biz seni sultanı isteğinden vazgeçir diye çağırdık sen iyice karıştırdın işleri”
“ya hoca ne yapacaksın kellen gidecek”
Tüm bu şikayetleri gülümsemeyle dinleyen hoca en sonunda şöyle demiş
“aman arkadaşlar düşündüğünüz şeye bakın 40 yıla kadar ya ben ölürüm, ya sultan ölür, ya eşek ölür”
“aman hoca sen ne yaptın”
“değil 40 yıl 140 yıl geçse eşek okuma yazma öğrene bilir mi”
“biz seni sultanı isteğinden vazgeçir diye çağırdık sen iyice karıştırdın işleri”
“ya hoca ne yapacaksın kellen gidecek”
Tüm bu şikayetleri gülümsemeyle dinleyen hoca en sonunda şöyle demiş
“aman arkadaşlar düşündüğünüz şeye bakın 40 yıla kadar ya ben ölürüm, ya sultan ölür, ya eşek ölür”
