Bir laboratuvarda deney yapılıyor. İçinde bir büyük ve çokça küçük balığın olduğu kocaman bir akvaryum konuyor. Haliyle, büyük olan acıktıkça
 küçükleri yiyor...

Daha sonra akvaryumun ortasına dikey bir cam yerleştiriliyor, böylece akvaryum ikiye ayrılıyor. Büyük balık bir tarafa küçük balıklar da diğer tarafa yerleştiriliyor. Büyük balık cam bölmeyi geçmek ve küçük balıkları yemek için defalarca deneme yapıyor. Bu durum tam 28 saat boyunca sürüyor. 28 saatin sonunda büyük balık artık diğer tarafa geçmek için mücadele etmeyi bırakıyor.

Deneyin sonunda cam bölme kaldırılıyor. O da ne!!! Büyük balık küçükleri yemek için hiçbir hamle yapmıyor. Saatler geçtiği halde onları yemediği görülüyor. Buna psikolojide ‘Öğrenilmiş Güçsüzlük’ deniyor.

İstatistiklere göre bir çocuk ergenlik yaşına gelinceye kadar ortalama 148.000 defa anne babasının, ‘yapma, elleme, dokunma’ gibi sözlerini duyuyormuş. Böyle olunca da çocukta büyüyünce ‘yapamama, edememe’ özellikleri gelişiyor ve özgüvenini yitiriyormuş.

Ooo! Çok güzel bir paylaşım. Tez havası veriyormuş gibi..
Teşekkürler d_rago_n

Sayın; Furkan
Bu yazıyı okuduğumda gerçekten hak verdim.Benimde 10 yaşında bir oğlum var.Bazen kendisinin tek başına yapabileceği işi bile benim dememle yapamadığı yapsada eksik yaptığını farkettim.Nedeni de doğruyu yapacağını benim bilmeme karşın kendisinin benim yapma, etme dediğim söylemlerden dolayı veya kızacağım duygusu ile hareket etmesi sonucu başaramadığını, bunun sonucunda da bu yaşta bile özgüvenini yitimesine benim sebep olduğumu anlıyorum.
Herkes gibi bende çocuklarımızın başına bir kötü olay gelmesini istemediğim için bu telkinlerde bulunuyorum.Aslında önemsiz bir olayda bile ister istemez bu gibi söylemlerde bulunduğumuz oluyordur.Kendi adıma..
Ama ileriki yaşantısına ne kadar zarar verdiğimizi düşünemeden hareket ettiğimiz anladım.
Fazla uzatmadan ben DERSİMİ aldım..

Not: Dersimi aldım derken, her olayda izin verdiğim anlamında değildi..